Αυτή θα είναι η μάχη των μαχών!

Ενώπιον της μεγαλύτερης πρόκλησης της ιστορίας της βρίσκεται η ομάδα μας μετά τα αποτελέσματα της 30ης αγωνιστικής του πρωταθλήματος. Όσο κι΄αν ο στόχος της ομάδας από την αρχή ήταν και παραμένει η εξασφάλιση ενός Ευρωπαϊκού εισιτηρίου, άπαντες έχουν πλέον συνειδητοποιήσει ότι μπορούμε να ελπίζουμε βάσιμα σε κάτι πολύ μεγαλύτερο, που δεν είναι άλλο από την κατάκτηση του πρωταθλήματος. Οι στιγμές είναι σίγουρα πρωτόγνωρες καθώς για πρώτη φορά ως ενοποιημένη ΑΕΚ, δύο στροφές πριν την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος η ομάδα μας διεκδικεί με τις δικές της πιθανότητες το στέμμα του πρωταθλητή. Ο κόσμος ζεί το δικό του όνειρο και όσο κι' αν δεν εξαρτόμαστε 100% από εμάς, εμείς θα το παλέψουμε και όπου μας βγάλει. 

Το σενάριο είναι ένα και μοναδικό. Με δύο αγώνες να απομένουν, η ομάδα μας χρειάζεται ισάριθμες νίκες επί Αποέλ στο ΓΣΠ και Ανόρθωσης στο ΓΣΖ επιζητώντας την ίδια ώρα μια έστω ισοπαλία του Απόλλωνα σ' ένα από τα δύο παιχνίδια που έχει να δώσει. Δύσκολο μεν, όχι ακατόρθωτο δε, αν αναλογιστούμε πως τέτοια παιχνίδια κρίνονται συνήθως στις λεπτομέρειες. 

Κόντρα σε ομάδες με ίσως και δεκαπλάσιους προϋπολογισμούς (βλέπε Αποέλ), κόντρα σε όλα τα προγνωστικά που ήθελαν το δίδυμο Αποέλ-Απόλλωνα να απέχει έτη φωτός (ναι παρακαλώ, κάποιοι στην αρχή έτσι ακριβώς το είχαν αποκαλέσει), η ΑΕΚ είναι εκεί, σε απόσταση βολής από την κορυφή, και διεκδικεί με τις δικές τις πιθανότητες το πρωτάθλημα. Οι στιγμές είναι οι πλέον ιστορικές για την ενοποιημένη ΑΕΚ αλλά και για την ποδοσφαιρική Λάρνακα με αρκετούς παλαιότερους να φέρνουν στο μυαλό τους τον Μάιο του 1988 όταν ο Πεζοπορικός στέφθηκε πρωταθλητής Κύπρου και έκανε περήφανη την ποδοσφαιρική Λάρνακα. Το ερχόμενο Σαββατόβραδο θα δοθεί εώς ένα βαθμό η απάντηση κατά πόσο η ΑΕΚάρα μας είναι ικανή να πλησιάσει κάτι που λίγους μήνες πριν έμοιαζε απλησίαστο!