Κρίμα, κρίμα και παλι κρίμα!

Ότι και να πούμε, πραγματικά θα είναι λίγο για να περιγράψουμε τα συναισθήματα του κόσμου της ΑΕΚ μετά την ψεσινή "χαμένη" νίκη. Κανείς δεν μπορεί να χωνέψει το πως χάθηκε το ψεσινό παιχνίδι. Ένας επιθετικός μονόλογος της ΑΕΚ για σχεδόν 90 λεπτά,  μια ομάδα να παίζει με πάθος και μεγάλη θέληση, να χάνει σπουδαίες ευκαιρίες για γκόλ, να μην τα παρατά, να πιέζει ανελλιπώς, να σκοράρει αλλά στο τέλος να μην... νικά! 

Ένα παιχνίδι το οποίο θα έπρεπε να είχαμε κερδίσει βάσει απόδοσης στο ρελαντί, χάσαμε δύο πολύτιμους βαθμούς απο μια ομάδα που το μόνο που έκανε ήταν να αρκεστεί να διώχνει διαρκώς την μπάλα και να σταματά τους παίκτες μας με φαουλ, αρκετά από τα οποία έμειναν ατιμώρητα από τον Δημήτρη Μασιά.

Ήταν στιγμές που κυριολεκτικά κάποιος που έβλεπε το παιχνίδι, θα μπορούσε εύκολα να θεωρήσει ότι οι δύο ομάδες αγωνίζονται σε άλλη κατηγορία. Η χθεσινή ΑΕΛ ήταν από τις χειρότερες ομάδες που πάτησαν το πόδι τους στο ΓΣΖ, ή τουλάχιστον εμείς την κάναμε να φαίνεται έτσι. Κι' όμως δεν την κερδίσαμε! Το μόνο σίγουρο είναι πως η ομάδα απέδειξε για άλλη μια φορά περίτρανα ότι διαθέτει τεράστιες δυνατότητες και δεν θα ήταν υπερβολή να λέγαμε πως αυτή την στιγμή, με εξαίρεση ίσως το ποιοτικό ρόστερ που διαθέτει ο Αποέλ, η ΑΕΚ διαθέτει ίσως το πιό ποιοτικό ρόστερ του πρωταθλήματος. Και ναί, είναι καιρός να πάψουμε να αδικούμε τους εαυτούς μας. Βλέποντας σήμερα τον πάγκο της ΑΕΚ, υπήρχαν ονόματα μερικά εκ των οποίων πρωτοκλασσάτα όπως των Μουρίγιο, Σκοπελίτη, Χαραλάμπους, Σίπο, Παύλου, Κυπριανού ενώ εκτός ομάδας ήταν οι τραυματίες Καντέ, Μυτίδης και Μέρτακκας.

Αυτή η ομάδα δεν είναι για δάκρυα, και καλό είναι αυτό να το καταλάβουν όλοι ανεξαιρέτως, ιδίως οι οπαδοί μας. Αυτή η ομάδα έχει παρών και μέλλον, διαθέτει ένα προπονητή που πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, διαβάζει άριστα τον αντίπαλο και στήνει εξαιρετικά την ομάδα. Έστησε με τέτοιο τρόπο την ομάδα στο γήπεδο κάνοντας την ΑΕΛ να θυμίζει κυριολεκτικά ομαδούλα της σειράς με όλο τον σεβασμό. Υπήρχαν διαστήματα που η ΑΕΚ ανανέωνε συνεχώς επιθέσεις και σου έδινε την αίσθηση ότι είναι τουλάχιστον μια κλάση ανώτερη από την αντίπαλη ομάδα. Όλα δούλεψαν σωστά και με βάση το πλάνο, όπως δήλωσε και ο προπονητής, εκτός από το γκόλ ή καλύτερα τα γκόλ. Οι ευκαιρίες που χάθηκαν στο ψεσινό παιχνίδι ήταν πάρα πολλές και σίγουρα κάποιες απ' αυτές θα τις θυμούνται ίσως για χρόνια ακόμη και οι ίδιοι οι παίκτες που τις απώλεσαν.

Είναι πάντως από τα λίγα παιχνίδια τα οποία η ομάδα δεν κερδίζει αλλά μπορούμε κάλλιστα να κάνουμε λόγο για διακριθέντες. Και είναι πάρα πολλοί. Σχεδόν όλη η ομάδα. Όλοι όσοι αγωνίστηκαν, τα έδωσαν πραγματικά όλα. Ήταν ευδιάκριτο το μεγάλο πάθος ου έβγαζαν στο παιχνίδι αλλά και η μεγάλη θέληση για την νίκη. Το τελικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να πτοήσει τους ποδοσφαιριστές μας. Αντίθετα, πρέπει να τους πεισμώσει και να τους αφυπνίσει ακόμη περισσότερο εν όψει της συνέχειας. Τα παιχνίδια που απομένουν μέχρι την ολοκλήρωση του Α' Γύρου είναι τέσσερα(Οθέλλος εκτός, Σαλαμίνα εντός, Άχνα εκτός και Δόξα εντός) και θεωρώ ότι επιβάλλεται αυτή την φορά να γίνει το 4Χ3 = 12 βαθμοί. Ότιδήποτε λιγότερο για την φετινή ΑΕΚ θα είναι χωρίς αμφιβολία αποτυχία.