Εξιλέωση ΜΟΝΟ με συνεχόμενες νίκες

Η αδυναμία εκμετάλλευσης του βατού, στα χαρτιά και μόνο, προγράμματος που είχαμε ενώπιον μας δημιουργεί πλέον καινούργια δεδομένα. Κακά τα ψέματα, τα πράγματα θα ήταν πολύ αλλιώτικα αν κερδίζαμε τον Εθνικό και από την στιγμή που αυτό δεν έγινε η ΑΕΚ μοιραία έμεινε πίσω. Όπως έχει διαμορφωθεί η βαθμολογία με τις πολύ μικρές αποστάσεις των ομάδων, ίσως να είναι η πρώτη φορά φέτος που η ΑΕΚ καλείται να αντεπεξέλθει υπό το καθεστώς μεγάλης πίεσης καθώς το πρόγραμμα μετά την Δόξα περιλαμβάνει συνεχόμενα ντέρμπι και αν δεν πάρουμε άριστα σ' αυτά δυστυχώς θα κατρακυλήσουμε κι' άλλο.  Οι απώλειες που είχαμε στα προηγούμενα παιχνίδια κάνουν τα παιχνίδια που ακολουθούν να φαντάζουν ως εξαιρετικά κρίσιμα αν θέλουμε να εξασφαλίσουμε Ευρωπαϊκό εισιτήριο. Τα ψέματα έχουν τελειώσει και αυτό το γνωρίζει πολύ καλύτερα ο Τόμας Κρίστιανσεν. 

Εδώ θα φανούν οι αντοχές

Από την στιγμή που τους μικρούς (Οθέλλο και Άχνα) δεν τους κερδίσαμε, αν θέλουμε να διεκδικήσουμε τους στόχους που θέσαμε, θα πρέπει να βρούμε τον τρόπο να πάρουμε τα ντέρμπι που θα έρθουν στη συνέχεια. Χρονικά βέβαια προηγείται ο αγώνας με την Δόξα ο οποίος εδώ που έφτασαν τα πράγματα,  πολύ απλά δεν μπορεί από το να μην κερδηθεί όσο δύσκολος κι' αν είναι. Σε αντίθετη περίπτωση, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι θα έχουμε τεράστιο πρόβλημα με τον κίνδυνο να μείνουμε από πολύ νωρίς εκτός στόχων να είναι κάτι παραπάνω από ορατός. Και αυτό δεν αποτελεί σχήμα λόγου αλλά την ωμή πραγματικότητα την οποία και πρέπει να αντικρύσουμε κατάφατσα. Αν συνεχίσουμε στους ίδιους ρυθμούς, θεωρείται δεδομένο πως η  αστάθεια που παρουσιάζει η φετινή ΑΕΚ θα της στερήσει την υλοποίηση των στόχων της. 

Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα το οποίο καλείται να κερδίσει ο Τόμας Κρίστιανσεν. Δεν νοείται ομάδα με την ποιότητα και το βάθος της φετινής ΑΕΚ να παρουσιάζει αυτή την εκνευριστική αστάθεια. Και είναι εδώ που εντοπίζεται η μεγάλη ευθύνη του προπονητή. Η εικόνα της χθεσινής ΑΕΚ θύμισε σε κάποιες στιγμές την ΑΕΚ που είδαμε κατά διαστήματα κόντρα στον Οθέλλο , ίσως ακόμη και την ΑΕΚ που είδαμε στο Παραλίμνι εναντίον της Αγίας Νάπας παρ΄όλο που κερδίσαμε στο 93'. Όταν το ίδιο σκηνικό επαναλαμβάνεται τότε σημαίνει πως είτε ο καθ' ύλην αρμόδιος δεν βλέπει τα λάθη είτε τα βλέπει και αδυνατεί να τα διορθώσει. Είναι πάντως εώς ένα βαθμό οξύμωρο αυτό που συμβαίνει. Ενώ ο Κρίστιανσεν στα πλείστα παιχνίδια με αντίπαλους ομάδες με υψηλούς στόχους, παρουσιάζεται πολύ διαβασμένος, το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει όλως παραδόξως κόντρα στις μικρές ομάδες με τους αντίπαλους προπονητές να του κάνουν "ματ" και τον ίδιο να πέφτει ξανά και ξανά στην ίδια παγίδα. 

Τόσο ο Εθνικός, όσο και ο Οθέλλος αλλά και η Αγία Νάπα, ιδιαίτερα οι δύο πρώτοι κατάφεραν να εγκλωβίσουν σε μεγάλο βαθμό την ομάδα μας με τον Κρίστιανσεν να αδυνατεί και να μην μπορεί να βοηθήσει καθόλου από τον πάγκο ενώ το χειρότερο δείχνει να μην έχει καν εναλλακτικό πλάνο ή κι΄αν έχει εμείς τουλάχιστο κάτι τέτοιο δεν το βλέπουμε.  Η εικόνα του Α' ημιχρόνου με τον Εθνικό ήταν πραγματικά αποκαρδιωτική και αυτό είναι κάτι που όλος ο κόσμος είδε και σχολίασε αρνητικά. Δεν μπορεί να προετοιμάζεις την ομάδα σου δύο ολόκληρες βδομάδες για ένα "τελικό" όπως εσύ ο ίδιος τον χαρακτήρισες, και να κατέρχεται στο γήπεδο παντελώς αδιάβαστη σαν να κατέβαινε σε φιλικό προετοιμασίας για πειράματα. Είναι ανεπίτρεπτο για μια ομάδα που κατά διαστήματα παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο και κάνει τον κόσμο της να νιώθει πως όντως κάτι αλλάζει, να έρχονται εμφανίσεις τύπου Άχνας και Οθέλλου να γκρεμίσουν ότι έχει με κόπο χτιστεί πρίν.  Όσο κι΄' αν ψάξαμε για δικαιολογίες δεν μπορούμε να βρούμε κανένα απολύτως ελαφρυντικό. Όταν χάνεις παιχνίδια κόντρα σε ομάδες από τις οποίες απέχεις κατά πολύ σε ποιότητα,  σημαίνει πως εσύ δεν έκανες ούτε το ελάχιστο που θα μπορούσες να κάνεις. Και αυτό είναι κάτι που απογοητεύει και δικαιολογημένα προβληματίζει τον κόσμο. Αν η ομάδα δεν είχε δυνατότητες, κανείς δεν θα έτρεφε ψευδαισθήσεις και βεβαίως κανείς δεν θα είχε απαιτήσεις ούτε προσδοκίες. Από την στιγμή όμως που βλέπεις μια ομάδα με ένα πλήρες κατά γενική ομολογία ρόστερ με παίκτες πρωτοκλασάτους ακόμη και στον πάγκο, δικαιωματικά ευελπιστείς στα ανάλογα αποτελέσματα. 

Από το 10 με τόνο στο... απροβίβαστο!

Ο ίδιος προπονητής που πήρε σε κάποια παιχνίδια 10 με τόνο και που με το πλάνο και την τακτική του ανάγκασε τους πάντες να πλέξουν το εγκώμιο του, σε κάποια άλλα σε κάνει να αναρωτιέσαι πώς γίνεται να μην μπορεί να καθοδηγήσει αν όχι μαεστρικά πάντα, έστω σε υποφερτά πλαίσια την ομάδα του. Όταν κερδίζεις Απόλλωνα και Ομόνοια εκτός, και στη συνέχεια παίρνεις 1 μόλις βαθμό από Οθέλλο και Εθνικό, τότε απλούστατα δεν έχουν κανένα απολύτως αντίκρυσμα οι νίκες αυτές. Δρόμος στο πρωτάθλημα υπάρχει και μάλιστα αρκετός, περιθώρια για απώλειες όμως όχι. Για να καλύψουμε τους χαμένους βαθμούς, επιβάλλεται να πάρουμε συνεχόμενες νίκες έστω και αν ακολουθούν συνεχόμενα ντέρμπι. Το πλεονέκτημα που θα μας έδινε μια έστω μικρή άνεση και ίσως πολυτέλεια για απώλειες στα επόμενα παιχνίδια, το απωλέσαμε δυστυχώς στο προχθεσινό παιχνίδι. Οι πραγματικοί τελικοί τώρα είναι που αρχίζουν και αν είμαστε και σ' αυτούς χαμένοι, μοιραία θα έχουμε αποτύχει και στη φετινή χρονιά.