Είναι λυπητερό μερικοί να μένουν κολλημενοι με κάποιους παίκτες. Αναμφισβήτητα ο χαραλάμπους είναι καλύτερος από τον Σιπο. Αλλά πότε τον είδαμε. Σε δύο μόλις παιχνίδια μετα τον τραυματισμό του. Αν ο Σίπο ειναι τραγικός τι να πούμε για τον Τομάς που έχει 7 παιχνίδια να πάιξει μπάλα. Τι να πούμε για τον τραγικό Μουρίγιο που δυσκολεύεται να πασάρει στα 10 μέτρα. Τι να πούμε για τον Μασάνα ως ανασταλτικό μέσο. Τι να πούμε για το πάληκάρι που έμεινε ταλέντο και ακόμη μας σπάζει τα νεύρα (βρείτε το όνομα). Τουλάχιστον ο Σίπο έβγαλε τα λεφτά του.
Διαφορά κλάσης!
Βλέποντας και κρίνοντας την χθεσινή παρουσία του Ηλία Χαραλάμπους, είναι κάτι παραπάνω από εμφανές ότι μεταξύ αυτού και του Σίπο υπάρχει μεγάλη διαφορά ποιότητας σε σημείο μάλιστα που αναρωτιέται κανείς με ποιό κριτήριο επιλέχθηκε ο Αφρικανός να παίξει βασικός στο τελευταίο παιχνίδι με την Ομόνοια. Η εμπιστοσύνη σαφώς και υπάρχει στον απόλυτο βαθμό τόσο προς τον τεχνικο διευθυντή Τσάβι Ρόκα όσο και προς τον προπονητή Τόμας Κρίστιανσεν. Από την άλλη όμως, η παρουσία του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή στους δύο τελευταίους αγώνες είναι άξια προβληματισμού. Επικύνδυνα μαρκαρίσματα, αρκετές λάνθασμένες μεταβιβάσεις, γκόλ από την πλευρά του ήταν κάποια από τα στοιχεία που μας έδειξε ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής. Ας ελπίσουμε στη συνέχεια να μας διαψεύσει πανηγυρικά εάν και εφόσον παραμείνει τελεσίδικα στην ομάδα μέχρι το τέλος της μεταγραφικής περιόδου.